Epiloog

Dit was om meerdere redenen een andere vakantie dan anders. 

Ten eerste gingen we naar een heel andere kant van Canada dan we ooit bedacht hadden.
Dit was heel leuk, maar wel anders dan we ons voorgesteld hadden misschien. Zo hadden we vaker mooi weer dan verwacht en dan vooral op de momenten waarop het ertoe deed, zoals tijdens het whale watchen (behalve de laatste keer dan, maar dat was een last minute, dus daarvoor hadden we geen mooi weer kunnen bestellen) en tijdens wandelingen.
Wat ook anders was, was dat je op Newfoundland eigenlijk alleen de Trans Canada Highway kon volgen, want de wegen naar de kust liepen eigenlijk allemaal dood en dan was het een heel eind op en neer als je er geen speciale bestemming of overnachting had. Dit geldt in iets mindere mate ook voor Nova Scotia, al volg je daar niet steeds de TCH.
Heel anders was het aantal elanden wat we gezien hebben t.o.v. de verwachting. Nu is wild altijd een toevalstreffer, maar omdat er 115.000 op Newfoundland leven en er regelmatig voor gewaarschuwd werd, hadden we toch op meer gehoopt. En ook ander wild wist zich heel goed te verstoppen. Dit was eigenlijk de grootste tegenvaller van de vakantie.
Het aantal walvissen wat we gezien hebben was ook anders dan verwacht, maar dan in positieve zin. Het was nog vroeg in het seizoen en dan is het toch maar geluk hebben dat je er een aantal ziet. Heel leuk was dat we vanaf de kust er een aantal zagen. We zijn echt een beetje verslingerd geraakt aan whale watchen.
Ook de ijsbergen waren anders dan gedacht. We zijn speciaal in deze tijd van het jaar gegaan omdat er in Iceberg Alley dan ijsbergen drijven. Die zijn vaak vanaf de kust, maar in elk geval met de boot te zien. Door het weer zijn ze allemaal een andere kant op gedreven en hebben we alleen die die in de Southern Bay gedreven was gezien, en die was al aardig gesmolten. Ook dat was jammer, daar hadden we meer van verwacht.

Ten tweede was het een stuk onrustiger vakantie dan anders. 
Dit kwam door de kapotte creditcard en de ING pas met V-pay die bijna nergens geaccepteerd werd. Het was in het begin toch wel even stressen hoe we aan geld zouden kunnen komen. Met de nieuwe pincode voor de andere creditcard is dit probleem opgelost, maar wel pas na ruim een week.
De zieke hond thuis bracht ook niet echt rust in ons hoofd. Gelukkig is het allemaal goed gekomen met hem en zijn we zoonlief en vriend Peter heel dankbaar voor de goede zorgen.
En dan het probleem met de gastanks. We staan nog steeds kritisch tegenover de verklaring die we kregen dat de knoppen van het gasstel niet goed zouden staan en dat er daardoor gas zou lekken. Niemand rook iets en zoiets doe je niet dagen achter elkaar verkeerd als je al je hele leven kampeert. Waarschijnlijker vinden wij dat ze bij afleveren van de camper vergeten waren de gastanks te vullen en we dus bijna lege tanks meegekregen hebben. Uiteindelijk hebben we de rest van de vakantie met 1 tank gedaan en hebben we niks anders gedaan dan anders.

Nova Scotia vond ik mooi. Leuke plaatsen als Halifax, Yarmouth en Lunenburg en mooie vuurtorens als Peggy's Cove. Wat we ook prachtig vonden, en dat was niet eens gepland, was Burntcoat Head Park, met het grootste getijdeverschil ter wereld.

Newfoundland vond ik mooier, want dat is wat ruiger qua natuur. De wegen zijn hier wel erbarmelijk en de potholes zullen we niet missen. Hier hebben we 2x een mooie walvistocht gedaan (de 3e viel wat in het water door de mist) en mooie wandelingen gemaakt, zoals in Gros Morne NP naar de Tablelands.
Wat we ook heel leuk vonden was de puffin viewing site, waar we de papagaaiduikers gezien hebben en dus weer iets van de bucketlist konden strepen.

Fogo Island was nog ruiger en daar houden we van, dus misschien nog wel mooier, vooral de oostkant. Het is maar een klein eiland, dus je blijft er niet heel lang. Joe Batt's Arm is een schattig, pittoresk dorp. De wandeling die we daar gemaakt hebben langs de kust was ook heel mooi. En de Great Auk heeft zijn tweelingbroer een paar dagen later ontmoet, dankzij de foto gemaakt op IJsland door (schoon)zus en zwager.

Ten derde was het heel anders om zonder koffers terug te komen. Gelukkig is ook dat goed gekomen. De eerste 2 kwamen op donderdag 30 juni om 23.15 uur en de laatste op dinsdag 5 juli om 21.50 uur.

Wat niet anders was, was dat we weer genoten hebben van het RV-leven en dat de truck weer uitstekend bevallen is. Wat we niet missen zijn de muggen en vooral de stekende black flies, die zich rot lachen om Deet 30. Ik heb nu, ruim 3 weken na dato, nog af en toe last van de jeukbulten 😠

We hebben in totaal 4769 km met de camper gereden en 168 km met de zwarte auto en ongeveer 150 met de oranje.