Als we rond kwart voor 7 wakker worden, moet ik eerst een rare droom uit mijn hoofd krijgen. We draaien de luxaflex open en zien wolken en blauw. Het is binnen 17 graden. Het waait nog wel, maar het lijkt niet zo hard als gisteren. Jan staat op en is niet blij. Gisteren, aan het eind van de heenweg van de wandeling, ging hij door zijn enkel of zoiets. Wat later ging het beter en is hij zonder problemen teruggelopen, maar nu voelt het toch niet fijn. De wandeling naar Bakers Brook Falls van 10 km zal er niet in zitten.
Na het ontbijt gaat hij douchen en enthousiast komt hij terug. Wat een luxe douches. Zelfs in het voorstuk, waar je je omkleedt is een warmtelamp. Het is wel klein en er is maar 1 haakje voor je kleren, maar je kunt tenslotte niet alles hebben. Het blijft een camping. Zijn enkel lijkt ook mee te vallen, dus wellicht zit een korte wandeling er wel in.
Ik ga ook de douche maar eens proberen. Na de douche weer terug met de föhn. We hebben hier geen hookup, dus geen 110V. Ik heb mijn Spa day weer gehad en dan gaan we de boel klaarmaken om toch wat leuks te doen vandaag. De bedoeling is een korte (echt korte) wandeling naar de Southeast Brook Falls; 700 m heen en weer.
Het is een leuk loopje en Jan zijn voet doet het goed. Daar wordt een mens blij van. De waterval is ook mooi. Niet enorm, maar omdat er nog behoorlijk wat smeltwater is, toch heel aardig. Je kunt hem halverwege bekijken en nog een trap op naar de bovenkant van de waterval. Ik zie heel even een kleine regenboog, maar die is al weg als ik een foto wil nemen.
Hierna rijden we naar de zuidkant van het park. Dat is ongeveer een uur rijden. We willen naar het Discovery Center en kijken hoever we komen op de wandeling naar de Tablelands.
Bij het Discovery Center kunnen we parkeren, maar het is wel even passen en meten. Lang leve de handzame truck. Een grote bak kun je hier niet kwijt.
Binnen zijn verschillende tentoonstellingen. De belangrijkste is over de Tablelands en het geologische bijzondere ervan.
The Earth inside out. The most alien of all Gros Morne's rocks are found at the Tablelands -a slab of the Earth's upper mantle. Huge, orange and inhospitable to most plants, the Tablelands is made of rock from beneath Earth's crust.
Er is ook nog een tentoonstelling over de inheemse bevolking, de MikM'aq en een souvenirwinkeltje annex koffiehoek. Een aardig sweatshirt kost $ 45,- excl. tax en dat vinden we teveel. Bij de t-shirts staat geen prijs en we gaan er ook niet naar vragen.
De film over de Tablelands duurt ons net te lang, dus we lopen weg. Nog geen 2 minuten later is hij afgelopen 😄.
 |
| Zoveel eet een eland per dag |
Dan rijden we naar de Tablelands en kunnen ook daar parkeren, al is het hier best druk. Het is half 1 als we de rugzakken gepakt hebben met allerlei soorten kleding. Het is niet koud, 18 graden, maar we gaan wat omhoog en we weten niet tot waar. Op de bergen ligt sneeuw. Het is een wandeling van 4 km uit en thuis. We starten om half 1 en besluiten om na afloop te lunchen.
Het blijkt een hele mooie wandeling door een buitenaards landschap. Makkelijk, want bijna vlak en met een stormachtige wind in de rug. Geen idee waarom ik vanochtend mijn haar gedaan heb 😆.
Het is hier echt prachtig. Niet druk, maar we komen wel regelmatig wandelaars tegen en hebben dan ook ik weet niet hoe vaak Hi, Hello, Bonjour gehoord en gezegd.
Het is een enorm onherbergzaam landschap. Beneden groeit nog wat, maar iets hogerop helemaal niets. De grond heeft hier geen voedingsstoffen. Het laatste stuk, de hoek om naar rechts, het andere dal in, gaat over houten plankiers. Daar lopen we nog meer in de wind. Er is een uitzichtpunt bij een waterval en de andere kant kijkt uit op de bergkom met sneeuw. Er is een grote groep jongeren die vraagt of ik een groepsfoto wil maken. Natuurlijk. Een van de meisjes wil het voor ons daarna ook doen.
Om half 5 zijn we weer thuis. We hadden gehoopt nog even buiten te zitten voor ons middagritueel, maar het is opeens nog maar 14 graden, wel met zon, maar ook nog die wind. Op de wandeling was het trouwens niet koud. Een trui was genoeg.
We gaan dus binnen zitten. Eerst lezen, dan Jan wat dutten en ik schrijven.
Jan bereidt de kip voor voor de bbq. Die heeft een deksel, dus vinden we dat het kan. De buren hebben ook een fikkie. Het smaakte weer prima. Kippendijen met Canadese rub, sla met balsamicodressing uit het vliegtuig en gebakken aardappels. Ik denk er zowaar aan om de boiler aan te zetten, dus na het eten kunnen we meteen afwassen. Ik begin vast als Jan de bbq opruimt en het vuilnis weggooit. Dan zet ik wat foto's op mijn telefoon en stuur ze naar huis. We zijn wakker genoeg om 2 afleveringen van Chicago Fire te kijken, maar de laptop is niet opgeladen, dus die haalt niet meer dan 1. Omdat we het te ver vinden lopen naar de diepvries, vanavond geen ijs.
Gereden: 177 km