Dag 18, zondag 19 juni, St. John's - La Manche PP


Ik werd om 6 uur wakker omdat ik het warm had. Het is binnen dan ook 17 graden. Ik ben uitgeslapen en ga nog even lezen totdat Jan wakker wordt.

Omdat we geen haast hebben vanochtend filosoferen we over een alternatieve route in september bij en na het ontbijt. Wel handig dat we nu internet hebben, dan kunnen we Google Maps bekijken. 
We douchen in de camper, want deze loop heeft geen comfort station en naar de volgende loop lopen hebben we geen zin in. Hier staan meest big rigs met grote badkamers en full hookup. Dat laatste hebben we ook, maar onze badkamer is mini, maar het gaat prima.
Het waait nog flink, maar de bewolking is wat dunner. We hopen dat het vanmiddag nog beter wordt. We zijn heerlijk aan het tuttelen en als ik naar het sanitairblok loop neem ik natuurlijk de toeristische route 😂. Ik weet ook overal te verdwalen. Maar, ik heb een gray jay gezien die ondersteboven aan het drinken was en een leuk klein meertje met allemaal waterlelies die over een paar dagen geel gaan bloeien. En het is zulk lekker weer. Zelfs in mijn t-shirt had ik het nog warm. Het was alleen jammer dat ik op mijn oude slippers liep. Dat liep niet zo lekker.



Tegen half 11 rijden we naar St. John's. Parkeren kunnen we ongeveer tegenover de boot. Er klinkt Ierse muziek van boord. We lopen de Harbour Walk een stuk en er liggen prachtig beschilderde vissersschepen. Omdat het zondag is zijn ze niet uitgevaren.





Er staan ongeveer 32 mensen. Om half 12 mogen we aan boord en ik ben de eerste die erop stapt. Meteen naar boven, vooraan.


We varen de rustige haven uit en krijgen een leuk zicht op St. John's. Zodra we het ruime sop kiezen blijkt het heel ander weer te zijn dan gedacht. Op zee staat nog een stevige wind. Restant van gisteren zeggen ze, en er is mist. Wel verder weg, dus we hebben gelukkig wel zicht. We zijn nog geen 2 minuten buitengaats en de mensen die beneden vooraan zitten krijgen een flinke golf over zich heen. Het zijn nl. best nog woelige baren. In de wind is het goed fris. We zien relatief snel 2 spuiters, maar daar is het helaas bij gebleven en het was ook nog vrij ver weg. Niet elke dag kan een topdag zijn blijkbaar. 
De man van de boot vertelt regelmatig wat en tussendoor staat de muziek weer aan. Ik was van plan vandaag een goede foto van Cape Spear Lighthouse te maken, maar zover komen we niet. Die ligt in de dichte mist. We keren om en varen langs de kust terug, nog een andere baai in, maar verder dan wat zeevogels, waarvan de meeste meeuwen zijn, maar ook Northern Gannets en wat puffins, komen we niet en ze zijn allemaal te ver weg voor een fatsoenlijke foto. Ook het bald eagle nest met adelaar erop is niet te zien. Puffins zijn trouwens onhandige vliegers als ze de snavel vol met kleine visjes hebben. Er werd verteld dat ze dan bijna niet op kunnen stijgen en dat noemen ze dan de Jesus Walk 😂. 



Je kunt ook een soort ceremonie volgen en een certificaat krijgen voor Honorary Newfoundlander, maar dat soort dingen is aan ons niet besteed. 
Om half 2 zijn we keurig op tijd weer terug. Er staan dan meer mensen te wachten dan bij ons en een boel zullen het best koud krijgen. Zomerkleren en geen rugzakje met wat warms bij zich. Het is hetzelfde bedrijf als bij Twillingate, maar hier is het veel commerciëler van opzet en niet zo leuk. Dat er geen walvissen zijn kunnen zij ook niks aan doen natuurlijk.




We rijden naar La Manche PP over de 10 en het is niet bepaald het mooiste stuk van het schiereiland. De temperatuur schiet omlaag van 21 naar 14 graden en van Bay Balls tot Whitless rijden we in de mist. Daar stoppen we ook even bij een kleine grocery store, zo te zien gerund door van origine Spaans sprekenden. We hebben iets als ontbijt nodig en dat is precies wat we hier vinden. Iets. Waarschijnlijk valt het in de categorie gebak, maar heel veel keus was er niet. 
Wat verderop wordt de omgeving mooier; groen en heuvelachtig. En de temperatuur doet mee. Die gaat weer naar 21 graden. Het is niet ver rijden vandaag, een kilometer of 55 verder zijn we er al. We hebben plek 7 aan het water gereserveerd.



Het is hier heerlijk rustig. We hebben geen enkel bereik hier. Om een uur of 3 bakken we een uitsmijter en gaan daarna op pad naar de hangbrug bij La Manche Village.
De wandeling start op de camping en dat is alles wat we ervan weten. Geen idee hoever het is. Het blijkt een wandeling van ongeveer 7 km retour.
Het eerste stuk gaat heuvelop, een kilometer of 2, tot aan de parkeerplaats. Niks bijzonders te zien en het loopt gemakkelijk. Dan gaan we de East Coastal Trail op, door het bos, smaller en later over rotsen. Jan denkt even dat we verkeerd zitten, dat het geen pad is, maar een rivierbedding. Het gaat wel goed en nadat we halverwege een eekhoorn gezien hebben, wordt het pad nog moeilijker, maar wel leuker en komen we na 1,5 km bij de hangbrug.




Hij wiebelt een beetje, maar niet erg en hij is niet heel lang. Aan de overkant hangt een plaquette waarop staat dat de originele brug in januari 1966 door golven is verwoest. In 1999 is hij herbouwd en op 17 juni 2000 officieel geopend. Dat moeten me dan nogal golven geweest zijn. Om de hoek (flauwe bocht) en heel hoog. De omgeving is heel groen en mooi. Er liggen voor de brug wat fundamenten van gebouwtjes. Er staat nergens wat er ooit met La Manche Village is gebeurd.






De terugweg is meer omlaag dan omhoog, dat is wel fijn. Als we bijna bij de camping zijn, horen we in een vennetje een kikker behoorlijk hard geluid maken, maar we zien hem niet. Er lopen Canadezen langs en we maken even een praatje. En dan zeg ik tegen Jan: "Ik weet wie er een biertje verdiend hebben". Dan zegt de Canadees: "No matter what the question is, the answer is always beer" 😂
Het laatste stuk valt erg mee, want de camper staat 2 plaatsen dichterbij dan ik dacht 😆
We zitten gezellig te kletsen terwijl Jan zou lezen en ik zou schrijven, maar dat kan later ook nog.

We eten weer makkelijk. Diepvries kippenvleugels/drumsticks in de oven, aardappelsalade en wat rauwkost erbij. Er zit ook tangy ranch saus bij, maar dat is niet bepaald onze smaak. De kip hield ook niet echt over trouwens. 
Het is heel warm binnen. Dat was het al, want het was mooi weer vanmiddag, een graad of 22, maar met de oven aan loopt het op naar 28. Raam open dus. We zitten heerlijk te kletsen, wassen af, lezen en kijken nog een Chicago Med.

Gereden: 188 km