Dag 4, zondag 5 juni, Thomas Raddell PP - Ellenwood Lake PP

Halverwege de nacht, nou ja, het was half 4 of zo, werden we wakker omdat het een beetje koud was. De dikke deken erbij gepakt en daarna weer prima geslapen. Ik tot half 6, toen zei mijn telefoon wat omdat er een appje binnenkwam, en Jan wat later. Ik heb nog even gelezen en om half 7 zette Jan de kachel aan. Het was binnen 12 graden. Even wachten tot het warm is en dan opstaan. Dat duurde niet lang, want hij ging weer uit. What the f....? Blijkt dat de gastank leeg is. We hebben er 2 en ze zouden allebei vol moeten zijn bij het ophalen van de camper. Zoveel hebben we er nog niet mee gedaan. Je gebruikt gas voor de koelkast, als er geen stroom is, de boiler, maar die zetten we alleen even aan om water voor de afwas te verwarmen, en het gasfornuis/oven en de kachel. De andere tank doet het wel, maar deze zou nooit zo snel leeg mogen zijn. We hebben van Canadream een lijstje gekregen met adressen waar op Nova Scotia propaan te krijgen is. Dat lijkt niet veel .... Het dichtstbijzijnde is Tusket. Daar komen we vanmiddag sowieso langs. Mocht die dicht zijn omdat het zondag is, dan gaan we morgen naar Yarmouth wat ook op de route ligt.

Omdat het water, op 1 tappunt na, is afgesloten op de camping, doen de douches het ook niet. Dit komt doordat er een bacterie in het water zit. Dan maar weer een kattenwasje. 

Na het ontbijt wassen we af en maken ons rustig klaar voor vertrek. Om 8.52 uur rijden we bij 12 graden en volledig bewolkt de camping af. 

We hebben eerst een rondje gelopen over de camping naar de wc's die een stuk verder weg waren dan we dachten. Dan langs het dumpstation. Daar zie ik dat Idse gebeld heeft en ik bel hem terug. Hij zegt dat het toch weer niet goed gaat met Zipper. Hij was 2 dagen beter, maar heeft weer een terugval. We adviseren op afstand en de stemming zakt per direct tot onder het nulpunt. Hoe moeilijk is het dat zij daar zitten en wij hier "leuk" vakantie vieren. Dat zit er even niet in. Maar omdat we toch niks anders kunnen, rijden we richting Ellenwood Lake PP, onze bestemming voor vanavond. Het weer past precies bij ons humeur: 11 graden, bewolkt en af en toe een beetje regen.

We rijden via de Lighthouse Route, waar we om de haverklap vuurtorens zouden verwachten, maar ze niet zien, naar Tusket om de gastank te laten vullen. Dat zou bij Tusket Ultramar LTD moeten kunnen. Nu is het vandaag 1e Pinksterdag en alles is overal dicht en uitgestorven. We komen langs een hoop kerken en daar staan vaak wel auto's. 

In het zuiden wordt veel op kreeft gevist. Barrington is de Lobster Capitol of the World. Hoeveel zouden er daarvan zijn? We zien echter niets wat bezienswaardig zou kunnen zijn, maar al was het er wel, dan zouden wij het waarschijnlijk niet opgemerkt hebben. Onze gedachten zijn vooral bij thuis. Wel zien we veel kreeftenfuiken bij huizen staan. Niet alleen hier, maar in alle volgende dorpen. Huizen die er op het ene stuk nogal shabby uitzien en verderop heel netjes. In principe is het wel allemaal min of meer dezelfde bouwstijl. Houten huizen met pastelkleuren. We zien ook een haventje met vissersboten en als het niet best flink zou misten, zouden we waarschijnlijk wel even gestopt zijn. 

Bij Tusket zien we al snel de benzinepomp die gas verkoopt. Ze hebben alleen exchange (omruilen dus) en geen refill. Dat moet dan maar.



We bellen Idse en horen dat het een fractie beter gaat met Zip.
We smeren met (keiharde boter) een boterham en rijden verder. Een paar honderd meter verderop zien we een bedrijf wat wel aan refill doet. Te laat. Deze stond ook niet op het lijstje van Canadream. 
Omdat mijn opblaaskussentje lek was en ik op de reserve wel erg lekker zit in de auto, willen we eigenlijk nog een nieuwe kopen. Walmart had het van de week niet, dus nu bij Canadian Tyre kijken. Eerst maar muggenspul, want dat waren we thuis vergeten. Dat lukt, het kussentje niet. 

Omdat het nog wat vroeg is om naar de camping te gaan, rijden we de lange route, die ook niet heel lang is. Om ongeveer kwart over 2 komen we op de camping in Ellenwood Lake PP aan. We worden uiterst vriendelijk ontvangen bij de receptie en maken een praatje. Ze vertelt dat er veel wild is in het park. Vooral klein, maar ook veel  herten. Ze raadt ons een wandeling aan waar "lots of deer" zijn. Het weer wordt almaar beter en we kunnen zelfs buiten zitten. We hebben echter geen rust en besluiten te gaan douchen. Dat is een goed idee. Omdat we gisteren niet konden douchen en we er wel voor betaald hadden vinden we, als echte Hollanders, dat we vandaag extra lang mogen. Het is een heerlijke douche en we knappen er echt van op. 

Toen ik terugkwam van de douche had Jan de camper binnen helemaal overhoop gehaald. Hij wilde de "wasmand" onder de bank in gebruik nemen, maar die bleek met 2 schroeven vast te zitten. Dat is zo opgelost natuurlijk.

Op het menu staat vanavond rundvlees, iets steakachtigs, met tomatensalade en aardappelsalade. De bbq wil het niet goed doen, dus gaat het, na even een rooksmaakje opgedaan te hebben, verder in de pan. Het smaakt allemaal prima. 


Om 7 uur gaan we met de auto naar het begin van de camping waar de trail, een loop, start. Deze camping is met een slagboom afgesloten en ik vraag voor de zekerheid tot wanneer we er weer in kunnen. Geen probleem zegt de man die er zit. Zou het hier 24/7 bemand zijn? Bijzonder.

Al na een paar meter vinden we het een prachtig bos. Heel ruig en natuurlijk. Het licht is mooi en het pad wel duidelijk, maar niet keurig aangelegd. Later wordt het wat meer spoorzoeken maar dat is leuk.






Aan het begin zien we een eekhoorn van tak naar tak springen, maar te snel voor een foto. Helaas blijkt dat het enige wild van de avond te zijn. We stappen over omgevallen bomen, ontwijken waar mogelijk soppige stukken en vermaken ons best. We lopen heel rustig en kijken goed om ons heen. Stoppen af en toe. Lots of deer, nou niet hier 😞
Er stond aangegeven dat het een rondje van 45 minuten was en wij hebben er een uur over gedaan. 

Terug op ons plekje zetten we de foto's van het fototoestel op de laptop, eten een ijsje en kijken de aflevering van Chicago Fire van gisteren af. Dan dreigen de ogen toch weer voortijdig dichte te vallen, maar dat accepteren we niet. Het lukt om nog een kwartiertje te lezen het het is even over 10 als de luiken echt dicht gaan.

Gereden: 236 km