Vannacht alleen even wakker geworden om de dikke deken erover te doen. Het was gisteravond nog zo warm binnen dat dat niet nodig was. Om 7 uur de kachel aan bij 13 graden binnen. Na een kwartier is het 16 graden en zet Jan hem uit. De rest warmt wel op door het water koken en föhnen. Daardoor werd het uiteindelijk om half 9 22 graden.
Het is helemaal bewolkt, maar volgens de verwachting zou het zonnig moeten zijn. Jan weegt eerst de gasfles weer en er is 20 gram uit. Dat lijkt normaal en de kofferweger is ook niet echt geijkt, dus enig verschil is mogelijk.
We douchen in de camper, want we hebben geen zin om voor een kwartje voor 3 minuten water naar het sanitair te lopen. Het is een beetje behelpen in de kleine ruimte, maar verder gaat het prima. Ik kan zelfs mijn haar wassen. Jan weegt nog een keer en er is 3 gram bij. We moeten vaker douchen 😂. Onze redenering is dat ze of gelijk hadden v.w.b. de knoppen van het fornuis, hoewel we het erg sterk vonden omdat we niks roken en zij ook niet, of het is de koelkast. Die heeft tenslotte vannacht op stroom gewerkt.
Om 8.55 uur rijden we van de camping bij 13 graden met een beetje zon. We rijden eerst naar de Sobey's supermarkt in Truro. Daar willen we parkeren om naar Victoria Park te gaan. We hadden thuis geen andere parkeerplaats kunnen vinden en laten het maar zo. Even de winkel in voor een rubje voor het vlees en dan staan we er ook nog legaal 😉.
Het is een kwartiertje lopen naar het park. We moeten wel een minuut of 10 wachten voordat de trein voorbij is. Een nogal shabby man met fiets aan de hand loopt ons voorbij en zegt dat zijn ketting kapot is en dat hij bijna bij de fietsenmaker is. Have a good one you! De hele week is iedereen al even vriendelijk en praatgraag. Gezellig.
Omdat het nu 15 graden is en we het niet helemaal vertrouwen, doe ik een jas aan en Jan een trui. Bij de ingang van het park gaan we via de Hemlock Trail naar boven.
Eerst trappen op en dan een stijgend pad door het bos op weg naar de Joe Howe Falls en iets verderop de Waddell Falls. Zowel de wandeling als de watervallen zijn leuk, maar niet indrukwekkend. Het is een lekker loopje in de ochtend. Het weer is goed geworden en al snel kunnen de jas en de trui uit.
Na het park gaan we tanken bij de Ultramar die ook aan Prince Street ligt, net als de supermarkt. Jan geeft binnen zijn pinpas af, tankt en betaalt daarna cash en met het Journie pasje krijgen we weer 2 cent korting, wat $ 2,43 oplevert.
Truro uit is lastig, want op het laatste moment ziet Jan dat het viaduct 3.90 m hoog is en wij zijn 4 meter. Dus zoeken naar een uitweg. Uiteindelijk is het gelukt.
Om 12 uur is het 22 graden, maar een half uur verderop noordwaarts is de zon weg en is het nog maar 17 graden.
De 104 is onze weg Truro uit. Bij Heatherton smeren we een boterham. Niet op een gezellige plek, maar Jan zijn ogen wilden niet meer, dus tijd voor een stop.
Een kilometer of 4 voor de brug naar Cape Breton Island komen we in de file achter een strepentrekauto. Dat gaat ongelooflijk langzaam en niemand was op het idee gekomen om iets aan verkeersregeling te doen. Dit kost zeker 20 minuten.
Meteen over de brug in Port Hastings is het Visitor Information Center en daar halen we wat folders. Gelukkig zijn we van de lijntrekker af nu.
Dit is een verwarrend stuk land. Het heeft Schotse en Franse roots en soms heb je Franse namen, maar hier ook Schotse die dan ook nog in het Keltisch op de plaatsnaamborden staan.
Het eerste stuk op het eiland is nog snelweg, daarna gaan we over de 4 en dat is een stuk leuker. In een buitenwijk van St. Peter's zie ik een hert. Levend deze keer. Hij (waarschijnlijk zij) poetst zijn zijkant. We rijden er te snel voorbij voor een foto. De omgeving is mooi groen en heuvelachtig en we rijden een hele poos langs Bras d'Or Lake, een heel groot meer dat samen met de omgeving op de Unesco Werelderfgoedlijst staat als bijzondere biosfeer. Verderop is duidelijk dat van de week het grof vuil opgehaald wordt. Maar wat een klus is dat. Zeker 15 km lang ligt er bij elk huis, en er staan behoorlijk wat huizen, een berg(je) afval. Daar hebben ze wel een aantal vrachtwagens voor nodig. De bouwstijl is hier trouwens niet zo leuk als in Nova Scotia. Wat gewoner. Wel allemaal houten huizen maar minder kleurrijk.
Om 17.00 uur komen we in North Sydney aan. We tanken nog een keer want op Newfoundland is het duurder dan hier. Inmiddels hebben we zoveel punten verzameld dat we 7 cent korting krijgen. Ernaast zit de Canadian Tyre en daar kunnen we mooi parkeren. Jan is zijn telefoon kwijt en ik bel hem met de mijne. Hij moet in de auto zijn, maar we zoeken ons een ongeluk, maar zien niks. Uiteindelijk ligt hij tussen de voorstoelen.
We gaan even rustig zitten met een chippie en een biertje en zo'n 3 kwartier later gaan we op zoek naar wat te eten. Vlakbij is een pizzeria en dat lijkt ons wel wat. Alleen, als we er langs lopen ziet het er niet ongezellig uit, maar superongezellig. Dan de burgertent ernaast, maar die is niet beter, dus dan maar naar Tim Hortons. Niet dat die er zo gezellig uitziet, maar je moet toch wat. We zijn nog nooit bij Tim geweest, dus we hebben geen idee van het assortiment. Het worden 2 grilled chicken clubs of zo en het blijkt wat anders te zijn dan we dachten. Het smaakt best en dan gaan we maar naar de ferry terminal. We zijn 2 uur te vroeg, maar kunnen in de camper wachten. Daar lezen we wat en ik schrijf nu het verslag.
Dan gaan we inchecken voor de boot. Dit moet uiterlijk om 21.15 uur en het is nu kwart over 7. Af en toe lopen we wat rond en kijken wat er zoal nog meer in de rijen staat. We maken een praatje met een van de medewerkers en die zegt dat het boarden tussen half 10 en kwart voor 10 begint. Om half 10 wordt er inderdaad omgeroepen dat de vrachtwagenchauffers naar de auto moeten. Die gaan rijden, een groot deel op het bovenste dek, een deel eronder. Dan de personenauto's, dan weer vrachtauto's en uiteindelijk onze rij met campers, caravans en aanhangers. Wij staan bijna achteraan. We gaan naar het onderste dek. Daarvandaan met de lift naar de 8e waar we een hut hebben, 8303. Dit nummer lijkt op wat we in januari voor de cruise hebben, dus kunnen we oefenen. We hopen wel dat HAL grotere hutten heeft, die minder gehorig zijn. We installeren ons op de 2 bedden en zetten de tv maar aan, maar 1) er is niks en 2) het is al laat, ongeveer 12 uur, en morgen moeten we weer vroeg op. Licht uit dus.
Gereden: 367 km
